Dat is zo’n beetje de definitie. vv Nijnsel kent meer dan honderd van deze weldoeners en is daar niet alleen ongelooflijk blij mee maar ook zuinig en trots op.
In het kader van het 75-jarig bestaan was er de vereniging dan ook alles aan gelegen om een apart evenement te organiseren voor deze doelgroep die we graag willen koesteren. Uiteindelijk viel de keus op een mooie Belgische stad, Mechelen, waarvan er zo veel zijn en het veelal sfeervolle centrum volgestouwd is met kneuterige en gezellige stamineekes. Amai! En dit alles op de mooie en zonnige zaterdag 13 april anno 2024. En dan plak je er ook nog een voetbalwedstrijd aan vast, in dit geval Mechelen-Westerlo, in de Belgische nacompetitie waarbij in dit geval in een pouletje van vier wordt gestreden om een plek in de Conference League. En waar kennen we de thuisclub van, nog steeds tot afgrijzen van Ajax-supporters? In 1988 won Mechelen de Europa Cup II, ondanks de aanwezigheid van Aad de Mos op de bank, met een laat doelpunt van voormalig Excelsiorspits Piet de Boer en Erwin Koeman in de gelederen. En laat deze Piet nu ook aanwezig zijn bij zijn voormalige club waar hij 36 jaar na zijn gouden doelpunt bij de lokale veteranen speelt en in de derde helft de grote en goed gevulde pinten niet schuwt.
Stefan Hulsen is een gewaardeerd lid van de sponsorcommissie bij vv Nijnsel en was een van de organisatoren. Een week later is hij nog steeds enthousiast ondanks de zojuist geleden nederlaag tegen RKVVO. Ik begin met de vraag waarom bijvoorbeeld geen Borussia MönchenGladbach tegen Dortmund? Toch iets meer allure. Goeie vraag vond Stefan en ik zou er nog meer stellen. ‘Op zich wel, we hebben het ook overwogen maar we gingen er van uit dat in het verleden al veel sponsoren al ooit naar Gladbach zijn wezen kijken. Dat was toch heel lang een bepaalde traditie. Een mooie, aansprekende club in een mooie competitie en goed aan te rijden. Dat werd door mijn vader bevestigd. Daar komt bij dat het stadion best een eind van de stad af ligt en we Gladbach nou niet bepaald kennen als een bruisende stad. Vandaar. We vertrokken dus rond het middaguur na een kop koffie vanuit de kantine richting het zuiden, voorzitter Doreen zwaaide ons uit met haar bekende hartelijke woorden. In de bus kwam er een goed verzorgde lunch uit de bus, alle ingrediënten terug te vinden in de Schijf van Vijf en zorgvuldig op smaak gebracht door Puur Brabant. En dan weet je dat het wel goed zit. Het was een warme dag zodat we er goed aan hadden gedaan om vooraf ook wat spiritualiën aan boord te brengen. Regeren is nu eenmaal vooruitzien. En dan wordt er al snel gezongen; ‘We gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet, en we gaan nog niet, ons moeder is niet thuis, en al was ons moeder thuis, dan gingen we niet, dan gingen we niet, en al was ons moeder thuis, dan gingen we niet naar huis. Niet naar huis gaan, niet naar huis gaan, of de fles moet op zijn kop staan.’ Ik kende het nummer niet maar ik vond het wel mooi, inspirerend met een mooie, geëmotioneerde tekst. Ik heb Joost Vervoort gevraagd of hij dit nummer ook in de muziekcomputer van de kantine kan zetten. Maar dat terzijde. We arriveerden rond half drie in Mechelen en kwamen toevallig terecht in brouwerij ’t Anker. En bij toeval tapten ze daar ook nog eens een heerlijk lokaal biertje. Dakterrasje erbij, dat zijn toch de betere dagen in een sponsorleven. Om 18.15 uur begon de wedstrijd terwijl wij al (noa) lang en breed in de businessclub zaten. Het stadion zat redelijk vol met zo’n negenduizend toeschouwers terwijl er vijftienduizend in kunnen. Dat is zo’n zestig procent heb ik snel uitgerekend. Er heerste een gezellige sfeer die echter enigszins inzakte toen de bezoekers op 0-2 kwamen. De mindere sfeer sloeg echter om in euforie toen in de laatste speelminuut Westerlo een eigen doelpunt maakte en het alsnog 3-2 werd voor de gastheren. De tap ging niet meer dicht. We zijn nog wat blijven hangen in het clubcafé van Mechelen en rond 22.00 uur nog wat de stad binnengeschoven waar de sfeer niet minder werd. Integendeel, hoogstaand Nederlands bezoek uit Nijnsel en omstreken doet de Belgische cafébezoeker goed. Er werden leuke contacten gesmeed en we sluiten niet uit dat Mechelen nog een keer in Nijnsel komt spelen met Piet de Boer tegen Rob van de Laar en Adrie Kleij. Daarna een Jupilerretje, niks mis mee. En rond middernacht vertrokken we weer richting Nijnsel vol positieve indrukken en zeer voldaan, iedereen voorzien van de nodige spijs en drank, vaste ingrediënten terug te vinden op de Schijf van Vijftien.
We hebben als sponsorcommissie en jubileumcommissie veel complimenten mogen ontvangen voor de organisatie. We hebben het programma ook met veel plezier voorbereid. Het maakt dan ook niet zo veel uit waar je naar toe gaat, als de sfeer maar goed is en de gasten optimaal kunnen genieten en niks te kort komen. En ik denk dat dat ons gelukt is. Wè Anders?’
Wat kan die Stefan vertellen, prachtig. Een geboren verhalenverteller. Ik hang aan zijn lippen maar tegen zes uur houdt het op, ik wist het. Hij wil de bekerfinale Feyenoord-NEC niet missen. Wie wel? ‘Jullie pakken tenminste een mooie prijs. Ik heb dit seizoen erg genoten van Feyenoord moet ik zeggen. Maar het is net als bij Nijnsel 1, je staat niet altijd op de plek waar je verdient te staan.’ En weg hij is. Stoeltje aanschuiven, glaasje Bavaria en zich onderdompelend in de Nederlandse equivalent van de FA-Cup.
Bekijk de foto's in het fotoalbum of klik op de volgende link: https://www.vvnijnsel.nl/481/75-van-nijnsel/.
